برجستگی کارلینگ در این کتاب را نباید منوط به آن دانست که او موفق به عرصه توصیف و تبیینی بدیل در باب اسکیزوفرنی شده باشد. بلکه، موفقیت او در آن است که توانسته است بخوبی نشان دهد که علایم و آثار بیرونی اسکیزوفرنی، بسته به چارچوبی که ما برای به قالب زدن آنها فراهم می آوریم، معانی متفاوتی خواهند داشت و بر همین اساس، تعیین ماهیت اسکیزوفرنی نیز به نحو قابل توجهی، در گرو منظری است که ما برای نگریستن به آن بر می گزینیم.